رقابت های مقدماتی جام ملتهای اروپا – یورو2008- چهارشنبه شب با انجام 20 دیدار از گروه های 7 گانه این مسابقات پیگیری شد که حکم مرگ و زندگی را برای تیم های مدعی همچون صربستان، فرانسه، روسیه، نروژ، ایرلندجنوبی و بلغارستان دارد.

همچنین ایتالیا، پرتغال، انگلستان، ترکیه و اسپانیا هم در صورت کوچک ترین غفلت باید وداع در روزهای پایانی این مسابقات، وداع تلخی با یورو 2008 داشته باشند.

برنامه کامل این مسابقات به شرح زیر است:

گروه A:

- قزاقستان - پرتغال

- بلژیک - ارمنستان

- آذربایجان - صربستان

جدول رده بندی:

1- لهستان با 24 امتیاز، 2- پرتغال با 20 امتیاز(یک بازی کمتر)، 3- فنلاند با 20 امتیاز، 4- صربستان با 17 امتیاز(یک بازی کمتر)، 5 - بلژیک با 12 امتیاز(یک بازی کمتر)، 6- ارمنستان با 9 امتیاز(3 بازی کمتر)، 7- قزاقستان با 7 امتیاز(یک بازی کمتر)، 8- آذربایجان با 5 امتیاز(3 بازی کمتر)

گروه B:

- گرجستان - اسکاتلند

- فرانسه - لیتوانی

- اوکراین - جزایر فارو

جدول رده بندی:

1- اسکاتلند با 24 امتیاز، 2- ایتالیا با 23 امتیاز، 3- فرانسه با 22 امتیاز، 4- اوکراین با 13 امتیاز(یک بازی کمتر)، 5- لیتوانی با 10 امتیاز(یک بازی کمتر)، 6- گرجستان با 7 امتیاز، 7- جزایر فارو بدون امتیاز

گروه C:

- مالت - مولداوی

- ترکیه - یونان

- بوسنی و هرزگوین - نروژ

جدول رده بندی:

1- یونان با 22 امتیاز(یک بازی کمتر)، 2- ترکیه با 18 امتیاز(یک بازی کمتر)، 3- نروژ با 17 امتیاز(یک بازی کمتر)، 4- بوسنی با 13 امتیاز، 5- مجارستان با 12 امتیاز، 6- مولداوی با 6 امتیاز، 7- مالت با 5 امتیاز(یک بازی کمتر)

گروه D:

- جمهوری ایرلند - قبرس

- سان مارینو - ولز

- آلمان - چک

جدول رده بندی:

1- آلمان با 23 امتیاز(یک بازی کمتر)، 2- جمهوری چک با 20 امتیاز(یک بازی کمتر)، 3- ایرلندجنوبی با 15 امتیاز، 4- اسلواکی با 13 امتیاز، 5- قبرس با 13 امتیاز(یک بازی کمتر)، 6- ولز با 10 امتیاز(یک بازی کمتر)، 7- سان مارینو بدون امتیاز

گروه E:

- روسیه - انگلیس

- مقدونیه - آندورا

جدول رده بندی:

1- کرواسی با 26 امتیاز، 2- انگلیس با 23 امتیاز، 3- روسیه با 18 امتیاز(یک بازی کمتر)، 4- رژیم اشغالگرقدس با 17 امتیاز، 5- مقدونیه با 8 امتیاز(یک بازی کمتر)، 6- استونی با 4 امتیاز(یک بازی بیشتر)، 7- آندورا بدون امتیاز(یک بازی کمتر)

گروه F:

- لیختن اشتاین - ایسلند

- دانمارک - لتونی

- سوئد - ایرلند شمالی

جدول رده بندی:

1- سوئد با 22 امتیاز(یک بازی کمتر)، 2- اسپانیا با 22 امتیاز، 3- ایرلند شمالی با 16 امتیاز(یک بازی کمتر)، 4- دانمارک با 14 امتیاز(یک بازی کمتر)، 5- لیتوانی با 9 امتیاز(یک بازی کمتر)، 6- ایسلند با 8 امتیاز، 7- لیختن اشتاین با 4 امتیاز

گروه G:

- لوکزامبورگ - رومانی

- هلند - اسلونی

- آلبانی - بلغارستان

جدول رده بندی:

1- رومانی با 23 امتیاز(یک بازی کمتر)، 2- هلند با 20 امتیاز(یک بازی کمتر)، 3- بلغارستان با 18 امتیاز(یک بازی کمتر)، 4- اسلوونی با 11 امتیاز، 5- آلبانی با 10 امتیاز(یک بازی کمتر)، 6- بلاروس با 7 امتیاز، 7- لوکزامبورگ 3 امتیاز

10 فرمان برای مهارت های مذاکره کردن

1 ـ حرف زدن از موضع قدرت

آقا! خانم! همسرتان که زیردست‌تان نیست که هی پند و اندرزش می‌دهید، برایش سخنرانی می‌کنید، شخصیت‌اش را به جای روان‌شناس تحلیل می‌کنید یا با منت از سرش می‌گذرید؛ همسرتان، همسرتان است؛ «هم» به علاوه «سر»!

2 ـ ایجاد احساس گناه در طرف مقابل

 یعنی چه که شهیدنمایی می‌کنید؟ یعنی چه که می‌گویید تلف شده‌اید، قربانی شده‌اید؟ یعنی چه که تمام ایثارهای بوده و نبوده ی گذشته را ردیف می‌کنید؟ یعنی چه که خودتان را با آدم‌‌های هزاربار از خودتان بدتر مقایسه می‌کنید؟ می‌خواهید همسرتان احساس گناه کند و از خیر دعوا بگذرد و حق را بدهد به شما؟ فکر می‌کنید همیشه این کار جواب می‌دهد؟

3 ـ اجتناب، اجتناب، اجتناب

 برای این 3  بار نوشتم اجتناب ، که بدانید بیشتر از یک نوع اجتناب داریم. بعضی‌‌ها کلا از دعوا اجتناب می‌کنند؛ یعنی با یک اخم یا شانه بالا انداختن سر و ته قضیه را هم می‌آورند یا با یک میان بر اجتنابی زیرکانه، در حرف‌‌هایشان از ضمیر سوم شخص استفاده می‌کنند؛ «آدم باید...»، «وقتی یه نفر...» و... بعضی‌‌ها می‌آیند از موضوع دعوا اجتناب می‌کنند؛ آنها حاشیه می‌روند، سکوت می‌کنند یا جوری رفتار می‌کنند که انگار حرف دعوا زا(!)ی همسرشان را نشنیده‌اند. کلا به این آدم‌‌های اجتنابی باید گفت که «لطفا دعوا کنید!».

4 ـ ذهن‌خوانی

نه، خدایی‌اش خودتان هم این حرفتان را قبول دارید؛ برمی‌گردید وسط دعوا به همسرتان می‌گویید : "من بهتر از تو می‌دانم " .منظورت چیست؛ یعنی شما دیگر از سلول‌‌های مغز همسرتان هم به او نزدیک‌ترید؟ ماشاءالله صمیمیت!

5 ـ استفاده از «بله، اما...»

بله، از این تناقض‌آمیزتر وجود ندارد. بعضی‌‌ها تکیه‌کلامشان همین با پا پیش کشیدن و با دست پس زدن «بله، اما...» است. بابا، اگر مشکلی وجود دارد، اگر حرف همسرتان را قبول ندارید، راست و محترمانه بگویید که قبول ندارید. مجبورید این کار را انجام دهید که روان‌شناسان ناچار شوند یک اسم قلمبه سلمبه را بگذارند روی این کارتان؛ «شکایت کردن معارض و مغایر»؟!

6 ـ تعمیم دادن جزئیات

تو «همیشه» این کار را می‌کنی، من «هیچ‌وقت» از زندگی روی خوش ندیده‌ام، تو «باید» قدر من را بدانی، من «نباید» تو را آزاد می‌گذاشتم و... باید و نباید چون حس بد اجبار را در طرف مقابل به وجود می‌آورد، مسلما باعث موضع‌گیری طرف مقابل می‌شود. اما در مورد هرگز و همیشه و هیچ‌وقت و دیگر کلمات مطلق مثل اینها، ویرجینیا ستیر ـ روان‌شناس خانواده ـ حرف قشنگی دارد؛ «این کلمه‌‌ها از دنیای اساطیر آمده‌اند و در زندگی روزمره واقعیت ندارند».  آقا! خانم! با همسرتان در مورد همین «دفعه» دعوا کنید و فوری نچسبانیدش به «هرگز» و «همیشه».

7 ـ عقل‌گرایی بیش از حد

این هم برای خودش مسئله‌ای است. مثلا همسرتان شریک عاطفی زندگی‌تان است. گاهی منطقی بودن بیش از حد و تجزیه و تحلیل کردن ماوقع جواب نمی‌دهد؛ یک نگاه مهربان یا یک لبخند یا یک جمله عشقولانه بهتر دعوا را خاتمه می‌دهد.

8 ـ قطع کردن حرف طرف مقابل

مورد 7 را که خواندید، فکر کردید دیگر هر راه عاطفی‌ای ـ به هر شدتی ـ خوب است، نه؟ نه عزیز من! یکی از بدترین راه‌‌ها این است که وسط حرف‌‌های همسرتان بزنید زیر گریه (خانم عزیز!) تا او مجبور شود حرفش را قطع کند یا برعکس بزنید زیر خنده (آقای عزیز!). کلا زیاد توی حرف همسرتان نپرید؛ چه با گریه، چه با خنده و چه با حرف (جمله آخری موزون شد!).

9 ـ پرخاشگری کلامی

دعوای زن و شوهر بالاخره باید یک فرقی با دعوای وسط خیابان داشته باشد. اینکه آن‌قدر صدایتان را بلند کنید که همسایه طبقه بالا هم بشنود، اینکه هر وقت می‌خواهید بحثی را شروع کنید حالتان جوری است که می‌خواهید منفجر شوید، اینکه همسرتان را تهدید کنید، فقط مشکل را چند برابر می‌کند؛ یا زبانم لال، زبانم لال، زبانم لال، کتک‌کاری... نه؛ الان دیگر فکر کنم قرن بیست و یکم باشد، من اصلا نباید به آن فکر کنم!

10 ـ تحقیر کلامی

«تو هم با این فکر‌‌های لوس و احمقانه‌ات!»، «خیلی ساده‌لوحی!»، «اصلا بلد نیستی زندگی کنی!»، «بدبخت! تو تا حالا توی عمرت تونستی دو تا لباس با هم ست کنی؟» و... باز هم نمونه بیاوریم از تحقیر کلامی؟ تحقیر که هیچ، حتی انتقاد بجا هم وقتی زیاده از حد تکرار شد آزار دهنده می‌شود و زندگی را تلخ می‌کند. غیر از اینها، بعضی‌‌ها عادت دارند توی مهمانی‌‌ها به جای زنشان حرف بزنند؛ این هم نوعی تحقیر غیرمستقیم است، نه؟

واژه عید در اصل از فعل عاد (عود) یعود اشتقاق یافته است. معانى مختلفى براى آن ذکر کرده‏اند، از جمله: «خوى گرفته‏»، «هر چه باز آید از اندوه و بیمارى و غم و اندیشه و مانند آن‏»، «روز فراهم آمدن قوم‏»، «هر روز که در آن، انجمن یا تذکار فضیلت مند یا حادثه بزرگى باشد»، گویند از آن رو به این نام خوانده شده است که هر سال شادى نوینى باز آرد. (1)

ابن منظور در لسان العرب گفته است که برخى بر آن هستند که اصل واژه عید از «عادة‏» است، زیرا آنان (قوم)، بر جمع آمدن در آن روز، عادت کرده‏اند. (2)

چنانکه گفته شده است: القلب یعتاده من حبها عید.

و نیز یزید بن حکم ثقفى در ستایش سلیمان بن عبد الملک گفته است:

امسى باسماء هذا القلب معمودا اذا اقول صحا یعتاده عیدا (3)

به گفته ازهرى: عید در نزد عرب، زمانى است که در آن شادى‏ها و یا اندوه‏ها، باز مى‏گردد و تکرار مى‏شود. ابن اعرابى آن را منحصر به شادى‏ها دانسته است. (4)

واژه عید تنها یک بار در قرآن به کار رفته است:

اللهم أنزل علینا مائدة من السماء تکنون لنا عیدا لأولنا و آخرنا و آیة منک (سورة مائده / آیه 114) در تفسیر نمونه ذیل این آیه گفته شده است: «عید در لغت از ماده عود به معنى بازگشت است، و لذا به روزهایى که مشکلات از قوم و جمعیتى بر طرف مى‏شود و بازگشت ‏به پیروزیها و راحتى‏هاى نخستین مى‏کند عید گفته مى‏شود، و در اعیاد اسلامى به مناسب اینکه در پرتو اطاعت‏ یک ماه مبارک رمضان و یا انجام فریضه بزرگ حج، صفا و پاکى فطرى نخستین به روح و جان باز مى‏گردد، و آلودگى‏ها که بر خلاف فطرت است، از میان مى‏رود، عید گفته شده است و از آنجا که روز نزول مائده روز بازگشت‏به پیروزى و پاکى و ایمان به خدا بوده است‏ حضرت مسیح (ع) آن را عید نامیده، و همانطور که در روایات وارد شده نزول مائده در روز یکشنبه بود و شاید یکى از علل احترام روز یکشنبه در نظر مسیحیان نیز همین بوده است، و اگر در روایتى که از حضرت على علیه السلام نقل شده مى‏خوانیم «و کل یوم لا یعصى الله فیه فهو یوم عید» هر روز که در آن معصیت‏خدا نشود روز عید است‏» نیز اشاره به همین موضوع است، زیرا روز ترک گناه، روز پیروزى و پاکى و بازگشت‏به فطرت نخستین است.» (5)

پی نوشت ها:

1- دهخدا، ذیل عید، زبیدى، تاج العروس، 8/438-439

2- ابن منظور، لسان العرب، 3/319

3- ابن منظور، همانجا، زبیدى / تاج العروس، 8/438

4- ابن منظور، همانجا - زبیدى / 8/839

5- تفسیر نمونه، 5/131